• T2D’nin kümülatif insidansı , yaşam tarzıyla ilişkili faktörlerden bağımsız olarak hipertrigliseridemiye maruz kalma puanlarındaki artışla birlikte arttı (log-rank testi, P < .001).
• Maruziyet puanı 0 olan katılımcılarda 1000 kişi-yıl başına insidans oranı 1,25 iken, puanı 4 olanlarda bu oran 11,55 olarak bulundu.
• Maruziyet puanları 1, 2, 3 ve 4 olan bireyler için, diyabet başlangıcı için ayarlanmış tehlike oranları sırasıyla 1,674 (95% CI, 1,619-1,732), 2,192 (2,117-2,269), 2,637 (2,548-2,73) ve 3,715 (3,6-3,834) idi; bu oranlar, maruziyet puanı 0 olan bireylere kıyasla daha düşüktü.
• Keşifsel alt grup analizleri, kalıcı hipertrigliseridemide T2D riskinin 20’li yaşlardaki kişilerde 30’lu yaşlardaki kişilere ve kadınlara göre daha belirgin olduğunu gösterdi.

Yazarlar, “Genç yetişkinlerde trigliserid düzeylerine göre daha yüksek risk altında olan bireylerin belirlenmesi ve kalıcı hipertrigliseridemi için yönetim stratejileri, genç yaşta başlayan tip 2 diyabetin yükünü azaltabilir ve uzun vadeli sağlık sonuçlarını iyileştirebilir” diye yazdı.

Kore Cumhuriyeti, Seul’deki Hanyang Üniversitesi Tıp Fakültesi, Myongji Hastanesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Endokrinoloji ve Metabolizma Bölümü’nden Min-Kyung Lee liderliğindeki çalışma, Diabetes Research and Clinical Practice adlı dergide çevrimiçi olarak yayınlandı .

≥ 150 mg/dL açlık trigliserid düzeylerine dayalı puanlama sisteminin sınırlamaları olabilir, çünkü T2D’nin kümülatif insidansı ortalama trigliserid düzeyleri için de önemli ölçüde değişmiştir. Dahası, hipertrigliseridemi tanısı için tek bir yıllık sağlık kontrolüne güvenmek kısa vadeli dalgalanmaları yakalayamayabilir. Yeterli vaka ve yüksek takip oranına rağmen, çalışma T2D insidansını hafife almış olabilir.